The following poem was written in memory of Amin by Mr. Jamal Maani of Tyler, Texas.
امین،،
که آزاد پیش او رفت ،
در آن دمی،، که چشم به چشم او داد،،
بی تاب به سوی او رفت .
ز این جوار خاکی ،
پرواز به آسمان عشق کرد ،،
به درگه او رسید ” شادان به خان او رفت .
* * *
نامش، امین و ، ذاتش امانت و درستی ،
نگو ، چگونه او جدا شد ،،
اسیر این فنا بود ،، مشرف به آن بقا شد .
مرام او ، عشق و یاری ،،
ز پیش ما برفت و ،،
همدم به یار با صفا شد.
گریه و بی تابی مکن ،، زین جدائی ،
امانت بهاء بود ، ، رفیق با وفا شد .
”معانی ” چه بگوید ، زین غم نا باور ،،
رضای حق بود ،،
تسلیم ، به قدر و قضا شد .
* *
تقدیم به خانواده امیر کیا .
ج.معانی ،،۲۷ اکتبر ۲۰۱۲ tyler .texas